Cubaanse muziek
De muziek van Cuba bestaat uit een grote verzameling van unieke tradities, dat voornamelijk is beïnvloed door West-Afrikaanse en Spaanse muziek. Dit komt doordat grote aantallen Afrikaanse slaven en Spaanse immigranten naar Cuba kwamen en hun eigen vormen van muziek, instrumenten, performance en dans naar het eiland meebrachten. Na verloop van tijd is de Cubaanse muziek ook beïnvloed door diverse genres uit andere landen waaronder Frankrijk en de Verenigde Staten.
De Cubaanse muziek wordt vaak beschouwd als een van de rijkste regionale muziek van de wereld. Zo vermengt bijvoorbeeld de "Son Cubano" de tres (een aangepaste Spaanse gitaar), melodie, harmonie en lyrische tradities met Afro-Cubaanse percussie en ritmes.
Sinds de 19e eeuw is Cubaanse muziek ook enorm populair en invloedrijk in de hele wereld geweest. De Cubaanse muziek heeft bijgedragen aan de ontwikkeling van een breed scala aan genres en muziekstijlen over de hele wereld, vooral in Latijns-Amerika, het Caribisch gebied, West-Afrika en Europa. Het droeg niet alleen bij aan de ontwikkeling van de Jazz, Rumba, Soukous en Salsa, maar ook aan de Argentijnse Tango, Ghanese high-life, West-Afrikaanse Afrobeat, Dominicaanse Bachata en Merengue, Colombiaanse Cumbia, Spaanse Nuevo Flamenco en de Arabo-Cubaanse muziek.

Buena Vista Social Club
1. Son Cubano
Son Cubano is een stijl van muziek en dans dat is ontstaan in Cuba. Het kreeg wereldwijde populariteit in de jaren 1930. Son combineert de structuur en eigenschappen van de Spaanse canción met Afro-Cubaanse stilistische en percussie-elementen. De Cubaanse Son is een van de meest invloedrijke en wijdverbreide vormen van Latijns-Amerikaanse muziek. Variaties en fusies hiervan, vooral Salsa, zijn over de hele wereld verspreid.Je kunt stellen dat wat Son voor Cuba is, is de Tango voor Argentinië en de Samba voor Brazilië. Zijn grote kracht is de fusie tussen Europese en Afrikaanse muzikale tradities.
De meest kenmerkende muziekinstrumenten zijn de Cubaanse instrument (Tres) en de tweekoppige Bongó. Ook typisch zijn de Cubaanse Claves (twee korte hardhouten stokken), de Spaanse gitaar, de contra-bas, de trompet en de piano.
De Cubaanse Son komt van oorsprong uit de oostelijke regio van Cuba (Oriente).
2. Rumba en Salsa
Omdat Cuba zo veel inheemse soorten muziek heeft was het een probleem om het product in het buitenland te vermarkten. Mensen begrepen niet de verschillen tussen de ritmes die voor de Cubanen vanzelfsprekend zijn. Zodoende werd de Cubaanse Muziek in de jaren 1930 onder de label "Rumba" een internationaal succes. Het label "Rumba" werd buiten Cuba jarenlang gebruikt als een allesomvattende begrip voor de Cubaanse populaire muziek.In de periode 1965 tot 1975 combineerden in New York muzikanten van Cubaanse en Puerto-Ricaanse afkomst de muziek uit de Cha-cha-cha periode. Deze Cubaanse muziekstroming verwierf het label "Salsa". Ook nu weer was het een groot voordeel om een gemeenschappelijk label te hebben voor de Son, Mambo, Guaracha, Guajira, Guaguancó, etc. Salsa is dus gewoon een andere naam voor Cubaanse muziek. Het is van oorsprong ontwikkeld in de VS, en niet in Cuba.
3. Buena Vista Social Club
Buena Vista Social Club is een groep Cubaanse muzikanten. De groep is vernoemd naar een club met dezelfde naam die tot in de jaren veertig bestond in de Cubaanse hoofdstad Havana. Deze club was destijds een trefpunt voor de muziekliefhebbers in Havana. In 1996 werd de band opgericht onder leiding van de Amerikaans gitarist en producer Ry Cooder en de Cubaan Juan de Marcos González.In de voormalige Buena Vista Social Club werden dans- en muzikale activiteiten gehouden. Het was in de jaren 1940 een populaire locatie voor muzikanten om elkaar te ontmoeten en muziek te spelen. In de jaren 1990, bijna 50 jaar nadat de club werd gesloten, werd een album gemaakt door de Cubaanse muzikant Juan de Marcos González en de Amerikaanse gitarist Ry Cooder met traditionele Cubaanse muzikanten, van wie sommigen veteranen waren die tijdens het hoogtepunt van de club hadden opgetreden.
Deze opname werd een internationaal succes, en het ensemble werd in april 1998 aangemoedigd om met de volledige bezetting in Amsterdam op te treden. De Duitse regisseur Wim Wenders legde dit optreden op film vast, inclusief interviews met de Cubaanse musici. Wenders won hiermee een Academy Award voor "Beste Documentaire" op de European Film Awards.
Het succes van zowel het album als de film leidde tot een opleving van de internationale belangstelling voor de traditionele Cubaanse muziek en voor de Latijns-Amerikaanse muziek in het algemeen.